Het was een tegenbezoek, dus vertrokken we om 8 u aan de parking van de sporthal met 31 korhoentjes. Iedereen stond al te wachten op de bus, en die kwam maar niet. Efkes paniek bij Linda, zie daar busje is in aantocht. Oef ze waren ons niet vergeten, iedereen goedgezind ingestapt, hup weg waren we, met het zonnetje al aan de blauwe hemel. We reden niet naar Diepenbeek de start, maar direct naar Genk de rustpost, een tip van de voorzitter van die club, om daar te vertrekken daar we dan dichter bij Bokrijk zaten en een wandeling konden doen door het water en langsheen Bokrijk. Was een kort ritje van een uurtje. Aangekomen, koffieke en taart eten. Stilletjesaan vertrok iedereen in groepjes, de ene deed zoveel km de andere wat meer de andere wat minder, iedereen is vrij ze moesten alleen zorgen dat ze tegen half vijf terug waren want dan vertrok de bus terug. Ik deed met Linda en Marcel op ons gemakske de lus van 11 km die door het water ging. Maar het begon al goed, iedereen was klaar, ik zat nog rustig te genieten van mijn koffieke en keek recht op een klok hangend tegen de muur. Ik zei ik vertrek om 10 u en ben om 15u terug en het is volgens de klok nog geen tien. O my god Karin die klok staat op half vier en ze staat stil het is vijf voor tien, dat begon al goed. Allee dan maar vertrekken. Normaal was er op deze route geen rustpost voorzien, maar wij hadden al na ongeveer 1 km een rustpost gevonden, een hotel brasserie en die was open ja wa denk ge binnen gaan zeker we hemme tijd. Vitamientjes binnen zijn we toch verder gegaan richting Bokrijk.
Rustig wandelen langsheen rustige wegen, rondom mooie rustige vijvers waar we op een bank genoten van de zon, doorheen de bossen, kijk daar is de bekende wandelen door het water, mooi met aan de ene kant zicht op de bokrijk huisjes, kwakjes op het water, foto’s mochten hier niet ontbreken. Eens over verder door de bossen waar we aan de kant een hoop afgeknabbelde bomen zagen die bevers toch, een mooi plantentuin park in. Daar weer efkes op bankje rusten en eten. Hot vol weer verder, zigzag door het parkje, pracht van bloemen en soorten bomen, onder een tunnel van bamboe lopen. Maar met dit mooie weer sloeg de fantasie op hol, we liepen door een stuk bos bomen met mooi mos er doorheen, precies het bos van Sneeuwwitje met springende konijntjes, trage schildpad, hertjes, elfjes rondvliegend en de lelijke heks glurend achter een boom met een blinkende rode appel in de hand. Al lachend liepen we verder. Kwamen aan bij een kasteel aan één van de ingangen van Bokrijk kijkend op de mooie oude huisjes met hun geschiedenis . Pech onderweg die brasserie ging maandag terug open. Efkes rust plaske doen en rustig verder wandelen het was rond één uur. Om over de hoofdparking weer het modderige bos in te schieten richting station.
Maar wat horen we in het bos, hmm een hardwerkend gemeente arbeider klop klop twas ne kloppende specht, wie zoekt die vindt. Het laatste stuk bleef maar duren en duren doorheen het bos en plots kijk daar we zijn terug. Rond twee uur binnen, hot-dog gegeten en genieten van een colaatje. Er zaten nog korhoentjes weer binnen en buiten in de zon, de rest kwamen er mondjesmaat terug aan. Met ons gelach, gebabbeld werd het al vlug tijd om naar huis te rijden. Afscheid genomen van de organiserend club ze bedankt voor de mooie wandeling. Iedereen content van deze weer geslaagde busreis.
Karin
Randanimatie en muziek aan de start en op de centrale rustpost aan het kasteel van Westmalle.
