De Korhoenstappers

Busreis Neerlinter

Met zijn 26 stonden we te wachten op het busje aan de parking van de sporthal. En ja hoor, het is gebeurd: Onze Guy, na zoveel keer voor ons te hebben gereden, was 5 minuten te laat met zijn nieuwe kleine bus. 18.000 km stonden er nog maar op de teller. ’t Was hem vergeven om te laat te komen, alhoewel hij altijd heeft gezegd wie te laat komt moet zingen. Nee, zo vroeg en dan een valse kater laten zingen, dat gaan we onszelf niet aandoen. Iedereen goedlachs en goedgezind ingestapt in de mooie nieuwe bus, met een kleine keuken achteraan in de bus – er was dus koffie. We vertrokken met een kleine vertraging richting Neerlinter.

Afwachten hoe de weergoden ons gezind waren want er was net een klein buitje uit gevallen. Na een anderhalf uurtje rijden kwamen we aan in het kleine pittoreske Neerlinter, een dorp waar precies op sommige plaatsen de tijd was blijven stilstaan, een dorp in de fruitstreek van Vlaams-Brabant, heeft 1600 inwoners, voor de Eerste Wereldoorlog waren er dat 3500. Neerlinter en omstreken was in de tijd van de romeinen al belangrijk als graanstreek.  Vandaar dat we tijdens de laatste kilometers zagen dat het niet plat ging zijn, er kwamen meer heuveltjes tevoorschijn. Bij het aankomen zagen we wandelaars een regenjas en paraplu nemen, maar bij het uitstappen enkele druppels en bij vertrek al helemaal niks meer. Na een koffietje en boke kipkap te hebben gegeten zijn we met een groepje van zeven vertrokken voor de 8 km. Enkelen gingen de 21 km doen waaronder ook onze chauffeur en zijn vrouwke, de meesten de 12 km. Via rustige wegen, zandpadjes, langsheen een B&B camping, door de velden met mooie bloemen, veel peren, bomen, maar ook al pruimen, braambessen die zuur waren, kwamen we na drie km aan op de rustpost in Drieslinter. Hier een lekker stukje (stuk) taart gegeten en meer korhoentjes kwamen binnen. Buikje vol en we waren weer vertrokken voor de laatste 5 km langsheen een oud treinspoor (zoals bij ons het Bels lijntje), via het speelbos waar de kinderen konden klauteren als een eikelmuis, zoeken naar een soort salamander wiens naam ik vergeten ben, wandelen tussen hagen, poelen met een gevarieerde fauna en flora. Het was er echt zalig en rustig om te wandelen. Over het bruggetje kwamen we zo langs de andere kant van de Gete en gingen we verder terug naar de start. We vroegen ons eigenlijk wel af of er hier wel een cafeetje was, er was er namelijk eentje die zin had in witte wijn daar ze dat niet hadden op de start en controle. Kijk daar staat os busje en daar is de start en zie daar op de hoek van het kleine dorpsplein een cafeetje met terras. Met zo’n weer en we hadden nog tijd kan je toch geen terrasje overslaan. Da deden we dan ook genieten van een wit wijntje of biertje. Stilletjes aan zag je meer rode T-shirts aankomen wandelen die ook een terrasje kwamen doen int zonnetje. Ik denk dat de bazin content was om nog eens zoveel volk op haar terras te hebben. Meer wandelaars dronken er eentje. Rond drie uur terug naar de start, nog afstempelen, cadeau gekregen (een fles witte wijn) ook toeval, busje kwam eraan, proper schoenen aan, ingestapt geteld of iedereen aanwezig was en Guy wist ondertussen hoe de airco af te zetten (probleempje met de heenreis gehad) en terug richting huis na een hele leuke, gezellige dag, met goed weer. Zoals gewoonlijk bij het krijgen van een cadeau wordt deze verloot in de bus, de gelukkige winnaar (nee, niet diegene die zo graag witte wijn drinkt), maar onze Dirk ging met de fles naar huis. Na de tombola was het vrij rustig in de bus. Ik heb niet gekeken, maar ik denk dat er velen hun oogjes dicht hadden. Eenmaal terug op de parking, afscheid genomen van iedereen. Volgende busreis 28 december naar Kortrijk. 

Karin

Om gezond en gelukkig te blijven is het absoluut nodig dat je voldoende beweegt. Dat staat vast!
Daarom doen we samen met de gemeente Oud-Turnhout mee aan de campagne: “10 000 stappen: elke stap telt!”
Het doel is je gezondheid te verbeteren door elke dag 10 000 stappen te doen. Dat is voor iedereen makkelijk haalbaar. Vele wandelaars hebben het echter moeilijk om gemotiveerd te blijven. Al eens een dagje overslaan kan geen kwaad, denkt men dan, maar dat worden er dan algauw twee en meer, en een beetje later is de goede gewoonte helemaal verdwenen.
Daarom deze oproep: we komen elke week een keertje samen om onze stapjes te doen en onze goede gewoonte te onderhouden!
Hieronder vind je de plaats en datum van afspraak. Iemand van de Korhoenstappers zal je, telkens op donderdag, meenemen op een tochtje van tienduizend stappen.
Vanzelfsprekend staat deze activiteit open voor iedereen: breng je familie, vrienden en kennissen maar mee!

De twee eerste Clubwandelingen zitten er weer op. Beiden gingen ze over de Polar Bears tocht. Zaterdag 20 januari, niet zo koud maar wel met een  bevroren ondergrond en bedekt met een laagje sneeuw. Maar het was droog en frisse wind. Het is altijd fijn dat er nieuwe gezichten onze club
komen vervoegen, vandaag dus ook weer!
De Polar Bearswandeling bestaat uit twee delen van 8 km , deze van vandaag vertrok aan de kolonie in Merksplas. De moedigen die kwamen opdagen vonden het wel een fijne wandeling, halverwege de tocht konden we even rusten en wat drinken in de goed verwarmde ijsjeszaak, de Blakhei.
Langsheen oude kleiputten liep een kronkelige weg die ons naar de grens met St.Jozef Rijkevorsel bracht, achter het domein Breebos. Terug op de kolonie moest het beste nog komen, op den dijk van pakweg 2 m hoog, waar de Polen in 1945 zich verschanst hadden opgesteld tegen de aanval van de Duitsers, ter verdediging van Merksplas…Moesten we enkele trappen op en neer gaan, die dus ondergesneeuwd én bevroren waren, handen werden uitgestoken om iedereen veilig thuis te laten komen.
Onze tweede wandeling, de Valentijnwandeling genaamd op 10 februari vertrok aan ijsjeszaak de Blakhei en bracht ons ook weer langs een oude kleiput, ingericht als visvijver tot over de vaart Dessel – Schoten. Hier mochten we een mooi aantal leden verwelkomen met ook weer nieuwe gezichten!
Het was een lekker weertje. Goed en wel de vaart over zaten we in een bos waar de weg herschapen was in een rivier, het stroomde zelfs! Gelukkig konden we hier en daar door het struikgewas naast de (rivier) lopen. Toen we daar naar Zweepes Ven vertrokken begon het lichtjes te regenen, ach onze voeten waren toch al nat. Maria en haar keukenploeg had haar best weer gedaan met een lekkere maaltijd, tomatensoepje vooraf – kippenfricassée met gebakken aardappelen à volontè – vanillepudding met kriekjes. Deze konden we eten aan de mooi versierde tafels waar Karin altijd haar best voor doet.
Martin, die afscheidnemend bestuurslid was, kreeg na de maaltijd van Linda een bierkorf en wat lekkers erbij. Voor hem was het een totale verrassing. Hij bedankte iedereen met een kort wederwoord.

Emcé

Busreis Mechelen in den doenkere

Onze laatste busreis van het jaar 2023 ging naar Mechelen in den doenkere, we zijn gewoon om op zondag te rijden maar deze keer was het zaterdag om 14u efkens aanpassen. Met 29 leden en enkele niet leden vertrokken we onder begeleiding van een nieuwe chauffeur Gisele. Na een goed uurtje rijden en Gisele wegwijs te hebben gemaakt dat ze op het einde de mars pijlen moest volgen kwamen we aan op bestemming. Het was aanschuiven aan de stopplaats van de bussen. Eens we onze kaarten hadden gekregen van Linda of Michel dronken we nog een kopje koffie en ja zulle ook ne goeie braadworst gegeten. Dan vertrok ik samen met Marc, Ann Mie en Linda voor de 7 km richting kerstmarkt. Maar we kwamen bedrogen uit. Er was geen kerstmarkt. Het was dit weekend een belevenis van straatartiesten en muzikanten. Spijtig want we keken toch uit naar de kerstmarkt, maar swat, we hebben ons goed geamuseerd door hier en daar te blijven kijken naar de artiesten, het mooi verlichtte Mechelen , de levende kerststal, de muzikanten met hun vrolijke muziek en de vuurspuwende draak die door de straten ging met achteraf een hele vuurshow die we spijtig genoeg niet hebben gezien maar anderen vertelden ons dat het mooi was. Het spektakel van de avond voor ons was toch de kermisattractie blikken gooien, keiplezant en de knuffels achteraf. Nadat we  gegeten hadden in de burger king waar er nog leden zaten, zijn we op ons  gemakken terug naar de start gegaan om daar nog een streekbiertje te drinken. Stilletjes aan vertrok de ene bus na de andere. Ook wij vertrokken rond de tien uur naar huis. Telkens we een cadeau krijgen van de plaatselijke club wordt deze op weg naar huis verloot in de bus ook nu was dit het geval. Twee gelukkigen gingen naar huis met een fles Gouden Carolus bier. Veilig terug aan de sporthal hebben we afscheid genomen van iedereen en Gisele bedankt voor de veilige reis. Gewoonlijk staat chauffeur Guy voor ons paraat maar deze keer had hij andere taken.

Karin

Eerste clubwandeling van 2024

20 januari stond de Polar Bears Wandeling op de kalender.
In totaal is deze wandeling 16 km. lang. Wij hebben deze zaterdag 8 km. gewandeld. De andere helft staat genoteerd als de Valentijnswandeling op 10 februari.

De wandeling van afgelopen zaterdag was zeer de moeite waard. Heel afwisselend en door de besneeuwde bossen, velden en wateren extra sfeervol. Wij vertrokken met een groep van ca. 17 personen vanaf de Kolonies.
Onderweg zagen we stevige houten afrasteringen. Deze dienen om b.v. jonge aanplant tegen de dieren te beschermen die dat jonge spul wel lusten!
Weer anderen om juist voor het bos waardevolle bomen te behouden en te helpen overleven.

Uiteindelijk kwamen we langs de Kleiputten, die er bevroren en besneeuwd bijlagen. In ieder jaargetijde weer prachtig.

Na een pauze in de Blakheide werd de tocht vervolgd o.a. over de John William Harperwal. De plek waar in 1944 door de geallieerden een doorbraak werd geforceerd in de Duitse linies. Hierdoor kon Merksplas-Kolonie worden bevrijd.

Een mooie wandeling met koud maar heerlijk wandelweer. De organisator had er duidelijk ook plezier in. Bedankt Martin!

Picadora

Klein Peerkentocht Oosthoven

We kwamen door het Doolhof een bosrijk gebied, en langsheen de Liereman. Door deze laatste gingen we niet door want parcours moest omgelegd worden door de overvloedige regenval. Nu die viel vandaag ook veelvuldig uit de hemel. Vooral op de open stukken werden we echt doornat. Regenbroek hield niet alles tegen maar gelukkig was het niet te koud. De controlepost was een scoutsterrein Ansarat genaamd. De eerste keer was het zaaltje te klein voor de bende maar op de volgende doorkomst was er wel plaats genoeg. Ik vermoedt dat heel wat wandelaars naar de kleinere afstanden terug gedraaid zijn door het slechte weer. Nu goed, wij zijn echte rotten in het vak (en als het zo nog veel blijft regenen nog rot ook) dus wij gingen er door.

Na de tweede doorkomst kwamen we door Oud Turnhout zelf, daar waar ik de pijltjes al gevolgd had tot aan het bos. Nu merkte ik dat ik daarstraks beter wel door had kunnen gaan want van hieruit was het nog maar drie kilometer naar de start en aankomst terug. Wel heel natte kilometers door open velden.

10.000 stappen: elke stap telt!

Om gezond en gelukkig te blijven is het absoluut nodig dat je voldoende beweegt. Dat staat vast!
Daarom doen we samen met de gemeente Oud-Turnhout mee aan de campagne: “10 000 stappen: elke stap telt!”
Het doel is je gezondheid te verbeteren door elke dag 10 000 stappen te doen. Dat is voor iedereen makkelijk haalbaar. Vele wandelaars hebben het echter moeilijk om gemotiveerd te blijven. Al eens een dagje overslaan kan geen kwaad, denkt men dan, maar dat worden er dan algauw twee en meer, en een beetje later is de goede gewoonte helemaal verdwenen.
Daarom deze oproep: we komen elke week een keertje samen om onze stapjes te doen en onze goede gewoonte te onderhouden!
Hieronder vind je de plaats en datum van afspraak. Iemand van de Korhoenstappers zal je, telkens op donderdag, meenemen op een tochtje van tienduizend stappen.
Vanzelfsprekend staat deze activiteit open voor iedereen: breng je familie, vrienden en kennissen maar mee!